مصدر به چه معناست؟ لطفا به ۱۰ نفر جواب معرکه می دهم

مثل شدن بودن

سلام دوست عزیز مصدر ب کلمه ای گفته میشه ک آخرش نون برداشته شه و به زمان و مکان دلالت نداره اگ بخای یه توضیح بهش بدی همینکه بگی به زمان و مکان دلالت ندارد کافیه

مصدر در کنار ستاک و ریشه، کلمه‌ای است از خانواده فعل که زمان، شمار و شخص ندارد و تنها مفهوم اصلی آن را می‌رساند. شاخصه اصلی ما برای تشخیص مصدر یک فعل، آمدن حرف یا حروف ن یا تن ماقبل مفتوح در پایان کلمه مصدر است. برای نمونه، مصدر رفتن اطلاعی درباره زمان رفتن و شخص انجام‌دهنده‌ آن در اختیار ما نمی‌گذارد؛ اما از شکل فعل رفتم می‌توان دریافت که زمان فعل گذشته، وجه آن گزارشی،‌ نمود آن ساده و انجام‌دهنده آن اول شخص مفرد است. نمونه‌های دیگر مصدر: رفتن، خوردن، پوشیدن بعضی از فعل‌ها در زبان فارسی داری دو مصدر هستند. یکی ماضی و دیگری مضارع مثل: رستن / روییدن جستن / جهیدن مصدر را از اقسام اسم برشمرده‌اند، زیرا همچون اسم‌ها زمان، شخص و شمار ندارد. در این میان اسم‌هایی هستند که با وجود نداشتن نشانه مصدری ن و تن در پایانشان معنی مصدری دارند. به این کلمات اسم مصدر یا حاصل مصدر می‌گویند. این اسم‌ها در بیشتر مواقع نشانه‌های مصدری ندارند ولی حاصل معنی و مفهوم مصدر را می‌رسانند، مانند: خنده← خندیدن دانش ← دانستن ستایش ← ستودن دیدار ← دیدن شیوه ساخت مصدر  از آنچه در بخش قبل گفته شد، این نتیجه حاصل می‌شود که پسوند مصدر در زبان فارسی ن یا تن است. در گذر زمان ت در اثر همنشینی با برخی حروف تبدیل به د شده است، می‌بینیم در فارسی امروز، پسوند مصدر دن یا تن است. پس طریقه ساخت مصدر در زبان فارسی می‌شود: بن (ماده) فعل + (ن / تَن) کُش+ تن  ←  کشتن خور + دن (ت به د تبدیل شده) ← خوردن مصدرهای متعدی پسوندهای اندن و انیدن برای ساخت مصدرهای متعدی (مصادری که به مفعول یا متمم نیاز دارند) به کار می‌روند. غذا را به بچه خوراندم. (خوراندن)

مصدر کلمه ای است که بر انجام گرفتن کار یا نشان دهنده یِ روی دادن حالتی است. مصدر نه زمان دارد و نه شخص. مثل : خوردن ، زدن ، گرفتن ، خندیدن ، نوشتن ، گریستن و ... علامت مصدر نونی است که قبل از آن با صدای( اَ ) می آید. ( َ ن ) خواندَن ، دادَن ، زدَن اهمّیّت مصدر چیست ؟ اهمّیّت مصدر آن است که ما می توانیم از آن بُن فعل بسازیم. بُن فعل چیست ؟ بُن، همان ریشه ی فعل است که ما می توانیم ازآن انواع فعل در زمان های مختلف بسازیم

شکلی از فعل که نه به زمان و مکان و نه به شخصی مربوط نیست مثل خوردن چه کسی خورد یا خوردند ؟ کی خورد یا خوردند و‌..

بر زمان و مکان دلالت ندارد شدن بودن

اسمی هس که عملی رو بدون در نظر گرفتن زمان بیان می‌کنه مثال :خوردن . زدن . گرفتن . خندیدن در آن زمان وجود نداره

مصدر درواقع اسمی هست که عملی رو بدون در نظر گرفتن زمان بیان میکند.مثال: خوردن در این کلمه زمان وجود ندارد. و میتوان بسیاری از کلمات را از آن ساخت. مثل خوردم یا خوراک یا..... اغلب مصدر ها در آخرشان ((ن)) دارند. اما هر کلمه ای که آخرش ((ن)) داشته باشد مصدر نیست